Συνηθίζουμε όταν πρόκειται να συνοδεύσουμε ένα γεύμα με ψάρι ή θαλασσινά, να επιλέγουμε λευκό κρασί και όχι κόκκινο, ακόμα και αν δεν έχουμε κάτι συγκεκριμένο ως αιτία.
Ομάδα Αμερικανών ερευνητών λοιπόν, έρχεται να μας δώσει τις αποδείξεις που χρειαζόμασταν!
Έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Agricultural and Food Chemistry από τον Δρ. Τακαγιούκι Ταμούρα (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια), αναφέρει ότι ο σίδηρος που περιέχεται στο κόκκινο κρασί, αντιδρά με συγκεκριμένες ουσίες στα θαλασσινά και παράγει μια άσχημη γεύση στο στόμα.
Οι δοκιμαστές κρασιών που συμμετείχαν στην έρευνα χρειάστηκε να γευτούν 36 κόκκινα και 26 λευκά κρασιά (διαφορετικής σοδειάς, προέλευσης και ποικιλίας),ενώ δειπνούσαν τρώγοντας θαλασσινά.
Τα δείγματα κρασιών λοιπόν που περιείχαν σίδηρο, χαρακτηρίζονταν διαρκώς από τους δοκιμαστές ως ενισχυτικά κακής γεύσης στο στόμα.
Αργότερα προσθέτοντας επιπλέον ποσότητα σιδήρου σε ένα από τα δείγματα κρασιού παρατηρήθηκε ότι η επίγευση αυξήθηκε κατακόρυφα. Οι αναφορές δε, για πικρή γεύση στο στόμα μετά την κατανάλωση θαλασσινών μειώθηκε, όταν προστέθηκε στο κρασί μία ουσία που προσδένεται στον σίδηρο.
Τέλος, οι ερευνητές χρειάστηκε να μουλιάσουν τα ψάρια σε κρασί με αυξημένη περιεκτικότητα σε σίδηρο και αρκετά συστατικά που ενισχύουν την γεύση του ψαριού, για να συμπεράνουν έτσι ότι η επίγευση αυξήθηκε και εκεί κατακόρυφα.
Οι αιτίες που είναι υπεύθυνες για την ποσότητα σιδήρου που υπάρχουν σε ένα κρασί μπορεί να είναι α) η σύνθεση του εδάφους που καλλιεργήθηκε το αμπέλι, β) η σκόνη που υπήρχε στα σταφύλια, γ) η μεταφορά και η σύνθλιψη των σταφυλιών, καθώς και οι μεταβαλλόμενες συνθήκες κατά την διαδικασία της ζύμωσης.
Για τελευταίο , αλλά όχι λιγότερο σημαντικό παράγοντα που κάνει το κόκκινο κρασί και τα θαλασσινά αταίριαστα μεταξύ τους γευστικά, κρατάμε την δυνατή γεύση που παράγεται από τις τανίνες στην φλούδα του σταφυλιού, η οποία υπερέχει σε ένταση αυτής της πιο ντελικάτης των ψαριών και των θαλασσινών.
No Comment