Δεκέμβριος 2011

                                                                                                                                                                                                                       Editorial  Δεκέμβριος 2011 

Κοίτα να δεις που πάει, πέρασε  ο χρόνος και σε λίγες μέρες θα αποχαιρετήσουμε για πάντα το 2011 και θα υποδεχτούμε για τα καλά το ελπιδοφόρο αν και “συννεφιασμένο” 2012.

Πολλά έγιναν την χρονιά που πέρασε.. πράγματα που θα λέγαμε ότι  άλλαξαν ριζικά την δομή και την λειτουργία όλων των επιχειρήσεων άλλά επίσης και  την φιλοσοφία, τον χαρακτήρα και το σκεπτικό πολλών ανθρώπων, όχι μόνο γύρω από το φαγητό αλλά και γύρω από την ζωή γενικότερα.

Όλα αυτά ξέρετε τα συζητούσα με δικούς μου ανθρώπους ανήμερα Χριστουγέννων σε ένα καταπληκτικό τραπέζι που είχα την τύχη να έχω στρωμένο μπροστά μου.

Αναθεώρησα για άλλη μια φορά (και το κάνω πολύ συχνά τελευταία) την άποψή μου για κάποια φαγητά που μέσα στο μυαλό μου ίσως έρχονται δεύτερα ή τρίτα σε επιλογή , και για να τα φάω εγώ αλλά και για να τα μαγειρέψω σε άλλους.

Αυτό που είναι το μόνο σίγουρο είναι ότι οι γνώριμες μυρωδιές και γεύσεις από το σπιτικό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι έχουν την δύναμη να σε ακολουθούν για πολύ πολύ καιρό στην μνήμη.

Λίγο η γέμιση που έτρωγα και έτρωγα και έτρωγα…, λίγο τα ντολμαδάκια που φλερτάρανε με το άρωμα φρέσκου λεμονιού, λίγο μια γαρνιτούρα με καρότα  που το έτρωγες σαν ελαφρύ γλύκισμα και  πάρε  και τα σκαλτσούνια με λουκούμι (λουκουμάτα) στο τέλος ήρθαν και με αποτελείωσαν. Και ενώ όλη την χρονιά εγώ ήμουν αυτός που έλεγε για συνταγές και τεχνικές και πως πρέπει να το κάνεις αυτό και πόσο πρέπει να το ψήσεις…….  Η  απάντηση της γυναίκας που με μύησε στην κουζίνα ήρθε την στιγμή που έπρεπε και με έκανε να υποκλιθώ στην απλότητα των γεύσεων που αναζητάμε να γευτούμε. (κοινώς έκατσα στα αυγά μου..)

Μακριά από δύσκολες και πολύπλοκες τεχνικές, μακριά από σύνθετα ονόματα που διαβάζουμε στα menu των εστιατορίων και δεν καταλαβαίνουμε γρι και μακριά από τίτλους και executive ονόματα τριάστερων και πεντάστερων chef, την ημέρα των Χριστουγέννων  έφαγα  κάποια  φαγητά  που με έκαναν  να νιώσω αυτό που  λένε “ευτυχία”. Υπερβολή ? Μάλλον όχι.

Υπερβολή είναι κάποια από αυτά που εμείς του επαγγέλματος κάναμε μέσα στην χρονιά για να εντυπωσιάσουμε  στο εστιατόριο, στο περιοδικό ή στην δουλειά μας.

Η  πραγματική ευτυχία για τον καθένα κρύβεται κατά πολύ σε γεύσεις που ξυπνάνε παιδικές μνήμες .Τότε που η γαστρονομική γαλούχηση γινότανε σχεδόν αόρατα και διακριτικά μέσα από το καθημερινό τραπέζι. Θυμάμαι  για παράδειγμα ότι μικρός σχεδόν μισούσα το λαχανόρυζο.. Έπρεπε να πάω στον στρατό και αμέσως μετά την απόλυση να πάω στο πατρικό μου και να ΖΗΤΗΣΩ από την μητέρα μου να μου φτιάξει εκείνο το καλομαγειρεμένο, λαχταριστό (πλέον) λαχανόρυζο.

Κάπως έτσι ελπίζω να κλείσει η χρονιά και για εσάς. Να μπορέσετε να  αναθεωρήσετε κάποια πράγματα από την χρονιά που φεύγει, να παραδεχτείτε τα λάθη σας και να υποδεχτείτε την καινούρια χρονιά πιο ώριμοι και πιο συνειδητοποιημένοι από πέρυσι. Ζητήστε αλλά και δώστε συγνώμες που δεν ειπώθηκαν από εσάς ή δεν ακούστηκαν από άλλους. Πάρτε τηλ. κάποιον που όλο τον χρόνο ΘΑ του τηλεφωνούσατε άλλα δεν το κάνατε ποτέ λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων.

Αφιερώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας, στις ανάγκες σας και στα θέλω σας για την νέα χρονιά που έρχεται. Μπορεί να ακούγονται πολύ ποιητικά όλα αυτά για να γίνουν μέσα στις δύσκολες εποχές που περνάμε άλλα θυμηθείτε κάτι που λένε οι μεγαλύτεροι και φαντάζομαι ότι ισχύει.

“τα χρόνια περνούν γρήγορα, οι στιγμές περνάνε αργά”…

Μην αφήνετε καμία στιγμή να πάει χαμένη..

Χρόνια σας πολλά και καλή  χρονιά

Ευτυχισμένο το 2012

Για το Cooknews.gr

Aνδρεάδης Τάσος -Ελευθεριάδης Τάσος